Διαχείριση Συλλογικών Επενδύσεων και Εναλλακτικές Επενδύσεις (Μεταπτυχιακό)

01-10-20 web.xrh 0 comment

Sorry, this entry is only available in Greek For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΣΧΟΛΗ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ

ΤΜΗΜΑ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ

ΠΜΣ «ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ»

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ

 

Σκοπός του Μαθήματος

Ο σκοπός του συγκεκριμένου μαθήματος είναι να προσφέρει μια βαθύτερη κατανόηση του ρόλου των συλλογικών επενδύσεων στο παγκόσμιο αλλά και εγχώριο χρηματοοικονομικό σύστημα.  Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία τα υπό διαχείριση κεφάλαια των συλλογικών επενδύσεων ξεπερνούσαν στα τέλη του 2015 τα 37 τρις $ σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο πιο δημοφιλής θεσμός των συλλογικών επενδύσεων είναι αυτός των Αμοιβαίων Κεφαλαίων. Στις ΗΠΑ, σχεδόν το 50% των  νοικοκυριών έχει επενδύσει σε Αμοιβαία Κεφάλαια. Η ύλη του μαθήματος ξεκινάει με μια σύντομη ιστορική αναδρομή των συλλογικών επενδυτικών σχημάτων και συνεχίζει με την περιγραφή των βασικών μορφών συλλογικών επενδύσεων ήτοι ανοικτού τύπου (open-end funds) και κλειστού τύπου (closed-end funds). Στη συνέχεια, περιγράφεται το κανονιστικό πλαίσιο που διέπει την λειτουργία της εγχώριας αγοράς και την πρόσφατη εναρμόνιση του με την κοινοτική νομοθεσία με την καθιέρωση των Οργανισμών Συλλογικών Επενδύσεων σε Κινητές Αξίες (ΟΣΕΚΑ) και της Ανώνυμης Εταιρείας Επενδύσεων Μεταβλητού Κεφαλαίου (ΑΕΕΜΚ) καθώς και το κανονιστικό πλαίσιο που διέπει την εγχώρια αγορά. Τα βασικά οικονομικά χαρακτηριστικά του θεσμού του Αμοιβαίου Κεφαλαίου με πρακτικά παραδείγματα καθώς και τα είδη που προσφέρονται στην εγχώρια αγορά αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα των διαλέξεων.  Επιπλέον, στα πλαίσια του μαθήματος θα συζητηθούν οι έννοιες της παθητικής και ενεργητικής διαχείρισης και οι επιπτώσεις τους για την λειτουργία του θεσμού των συλλογικών επενδύσεων γενικότερα. Σημαντικό τμήμα των διαλέξεων αφιερώνεται σε σύγχρονες μορφές συλλογικών επενδύσεων όπως τα Χρηματιστηριακώς Διαπραγματεύσιμα Αμοιβαία Κεφάλαια, τα Κοινωνικά Υπεύθυνα Αμοιβαία Κεφάλαια, οι Ανώνυμες Εταιρείες Επενδύσεων σε Ακίνητα, τα Αμοιβαία Κεφάλαια Επιχειρηματικών Συμμετοχών, κλπ. Στο τελευταίο τμήμα των διαλέξεων παρουσιάζονται τα Hedge Funds και τα Sovereign Wealth Funds και συζητείται ο ρόλος που διαδραματίζουν οι συγκεκριμένοι θεσμικοί επενδυτές στο παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ

Βασιλείου, Δ., Ηρειώτης, Ν., 2009, Ανάλυση Επενδύσεων και Διαχείριση Χαρτοφυλακίου, Εκδόσεις Rosili

Συριόπουλος, Κ., Παπαδάμου, Σ., 2014, Εισαγωγή στην Τραπεζική Οικονομική και τις Κεφαλαιαγορές, Εκδόσεις Utopia

Φίλιππας, Ν., 2010. Αμοιβαία Κεφάλαια: Η ελληνική πραγματικότητα και οι σύγχρονες διεθνείς εξελίξεις, Ιδιωτική Έκδοση.

Bodie, Z., Kane, A, Marcus, A, 2014, Επενδύσεις. Εκδόσεις  Utopia.

Bogle, J., 2015. On Mutual Funds: New Perspectives For The Intelligent Investor, Wiley Investment Classics.

ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

Carhart, M., 1997. On persistence in mutual fund performance. Journal of Finance 52, pp. 52-82.

Constantinides, G.M., Harris, M., Stulz, R. M. (Eds.),2013, Series:  Handbook of the Economics of Finance 2, Part A, North Holland.

French K., 2008, Presidential Address: The cost of active investing. Journal of Finance 63, pp. 1537-1573.

Huang, J-Z., Wang, Y., 2013. Should investors invest in hedge fund-like mutual funds? Evidence from the 2007 financial crisis. Journal of Financial Intermediation

22, pp. 482–512.

Markowitz, H., 1952, Portfolio Selection. Journal of Finance 7, pp. 77-91.

Markowitz H., 1959, Portfolio selection: efficient diversification of investments,New York,

Sharpe, W. F., 1992, Asset allocation: management style and performance measurement, Journal of Portfolio Management 18, pp.7-19

Wermers, Russ, 2000, Mutual fund performance: An empirical decomposition into stock picking, talent, style, transactions costs, and expenses, Journal of Finance 55, pp.1655-1695.

Διαδικασία αξιολόγησης:

Ο βαθμός καθορίζεται από μία τελική εξέταση σε συνδυασμό με την επίδοση των φοιτητών στις ομαδικές αναθέσεις. Η συμμετοχή στις ομαδικές εργασίες συμβάλλει στην διαμόρφωση του τελικού βαθμού σε ποσοστό 40% και η τελική εξέταση με το υπόλοιπο 60%.